வெட்டி வீழ்த்தப் பட்ட மரத்தின்....
அடிக்கட்டை மீது
அமர்ந்துள்ளது பறவை
இன்று அதனிடம்
பறத்தலும் இல்லை..
ஒரு பாடலும் இல்லை....
அதன் விழிகளின் எதிரே
வெயில் காயும்
ஒரு பெரு வெளி விரிந்துள்ளது
அந்த மனிதர்களைச் சபிக்கிறதோ
தனது கூட்டை எண்ணித் தவிக்கிறதோ
பறத்தலையும் மறந்து,
பாடலையும் இழந்து
வெட்டி வீழ்த்தப்பட்ட மரத்தின்
அடிக்கட்டை மீது
அமர்ந்துள்ளது பறவை
6 comments:
இந்த பறவையின் நிலையில் என்னை அமர்த்தி பார்க்க தனிமையில் கதறுகிறேன் நானும்.
என்றாவது ஒரு துணை கிடைக்குமென்ற நம்பிக்கையில்
நான்
இந்த சிறகொடிந்த பறவை
ஆழ்ந்த கவலையுடன்
என் சுரேஷ், சென்னை
nsureshchennai@gmail.com
அழிவின் பின்னரான பறவையின் வாழ்வு பற்றிய கவிதையெனினும்,
அநாதரவான விதவைப்பெண்ணின் மனநிலையையும்,வாழ்வையும் ஒத்திருக்கிறது.
அன்பின் சுரேஷ் அண்ணா,
உங்கள் கருத்துக்கு நன்றி.
அன்பின் ரிஷான் ஷெரீப்
கருத்துக்கு நன்றி.
அழிவின் பின்னரான பறவையின் வாழ்வு பற்றிய கவிதையெனினும்,
அநாதரவான விதவைப்பெண்ணின் மனநிலையையும்,வாழ்வையும் ஒத்திருக்கிறது
சரியாகக் கண்டுபிடித்திருக்கிறீர்கள்.
ஆகா.. பஹீமா, இங்கேதான் இருக்கீங்களா!!
ஆமாம் சேது.
நீண்................ட காலத்தின் பின்னர் ?
Post a Comment