அவரவர் வேலைகளில் வீடு மூழ்கியிருந்த
மழைக்கால இரவொன்றில்
நிசப்தத்தையும் இருளையம்
உள் நிறுத்திப் போயிற்று மின்சாரம்!
வழமை போலவே அம்மாவின் அருட்கரங்களில்
ஒளி காழும் உத்தியாக மின் சூள் அகப்பட்டிருந்தது!
இரவுச் சாப்பாட்டின் ஒரு கவளம்
மீதியாயிருந்ததென் பீங்கானில்:
கையில் தேடியெடுத்திருந்த மெழுகுவர்த்திக்குத்
தீச்சுடரொன்று தேவைப் பட்டிருந்தது இளையவளக்கு:
எழுதிக் கொண்டிருந்த மூத்தவளுக்கோ
இறுதிச் சொல்லில் ஓரெழுத்து எஞ்சியிருந்ததப்போது:
அவரவர் தேவை கூறி அம்மாவைக்
கூப்பிட்ட கூச்சலில்
இருண்ட இல்லம் ஒலியலைகளால் நிரம்பிற்று!
முதலில் எனது பீங்கானில் விழுந்து தெறித்த
ஓளிக்கற்றைகளின் துணையுடன்
இளையவளின் மெழுகுதிரி சுடர்விடடெரிந்தது:
மூத்தவளின் கடைசி எழுத்துக்கும் அம்மா
ஒளி காவி நடந்த பின்னர்
சட்டென நுழைந்தது வீட்டினுள் மின்சாரம்!
மறுபடியும் இருளினுள் வீடமிழ்ந்த பொழுது
சமையலறையினுள் சிக்கியிருந்த அம்மாவுக்கு
ஒளிச் சுடரொன்றினை ஏந்தி யாருமே நடக்க வில்லை:
எவரின் உதவியும் இன்றி
இருளினுள்ளேயிருந்து
எல்லோருக்குமான உணவைத் தயாரித்தாள் எனத
3 comments:
அம்மா அம்மா தான்
இருளில் வெளிச்சம் அம்ம
அந்த வெளிச்சத்தின்
இருளை அகற்ற
பாசத்தின் வெளிச்சத்தை
கொடுப்போம் நாம்
அள்ளி அள்ளி
உள்ளத்தின் மகிழ்ச்சியோடு
என் சுரேஷ்
விழிகளைக்கசிய வைத்த கவிதை.
விதி செலுத்திய பாதையில் பிரிந்திருக்கிறேன்.வேறென்ன நான் சொல்ல?
அன்பின் ரிஷான்
தாய் தான் மண்ணில் நமக்குள்ள சுவர்க்கம்.
அருகே இருக்கும் போது தாயின் அருமை தெரிவதில்லை.
தூர இருக்கும் போது எவ்வளவு உயர்ந்த உறவு அது என்பது விளங்கும்.
நானும் அனுபவித்திருக்கிறேன்
Post a Comment