பாதைகள் அழைக்கின்றன
ஆசைகள் நிரம்பிய உள்ளம் அழைக்கிறது
ஆனாலும்
அவளை ஆழிக்குள் புதைக்கிறாய்
நட்சத்திரக் கூட்டங்களெல்லாம்
அதே தரிப்பிடங்களில்
இன்னும் வழிபார்த்திருக்கின்றன
அன்பைக் கொன்ற நீயோ
அவளது வழிகளை மூடுகிறாய்
அதிகாலையில்
தூய அருவியொன்றிலிருந்து
அவளது எளிய குடிசை நோக்கிச்
சுமந்து வந்த தெள்ளிய நீர்க்குடத்தை -நீ
கல்லெறிந்து உடைத்த வேளை
தவத்தில் மூழ்கியிருந்த
அவள் கானகத்து மான்கள்
திகைத்தோடித் திசை மறந்தன
மீளவும் உடைத்திட முடியாக்
கலயம் சுமந்து புறப்பட்டவளைக்
கலங்கிய நீர் ஓடைகளில்
திரும்பத் திரும்ப இறக்கிவிட்டாய்
வீடடைய முடியாத
இருள் வழியெங்கும்
அவளது பாதங்களை அலைக்கழித்தாய்
அவள் நீர் ஊற்றிக் காத்திருந்த
செழிப்புமிகு பயிர் நிலங்களில்- உனது
அடங்காப்பிடாரி ஆட்டுக் குட்டிகளை
விளையாட அனுப்பினாய்
கதிர்களை நீ
நாசமறுக்காதிருந்திருப்பாயானால்
தானியக் களஞ்சியங்களை
வாழ்வின் ஆதாரங்கள் கொண்டு
நிரப்பியிருப்பாள்
இறுதியாக
உயிர் விடைபெறப் போகும்
துறைமுகமொன்றில் அவளைச் சந்தித்தாய்
சொல்,
மாபெரிய கண்ணீர்க் கடலில்
அவள் இறங்கிப் போன போது
நீ தானே வழியனுப்பி வைத்தாய்
17 comments:
அன்பின் பஹீமா ஜஹான்,
நினைவின் தடங்களில் நேசம் புதையுண்டு போன காலத்தின் பாடலொன்றைக் கவிதையாக வடித்திருக்கிறீர்கள்.
அத்தனை வரிகளையும் அதன் ஆழம் தேடித் தேடித் திரும்பத் திரும்ப வாசிக்கச் செய்கின்றது கவிதை.
கவிதையின் ஓவியத்தை இதயத்தில் வரையும் மாய விரல்களை எங்கிருந்து பெற்றீரோ?
பாராட்டுக்கள்.
தொடர்ந்து எழுதுங்கள் சகோதரி :)
நானும் எவ்வளவோ முயற்சிக்கிறேன் இப்படியெல்லாம் எழுத முடிவதில்லை என்னால்...
எப்படி உணர்வுகளை பழிய முடிகிறது எங்கடை ஆக்களுக்கு...
கால் பதிக்கும் இடமெல்லாம் காரிருளும் புதை குழியுமாயிருந்தால் பேதைப் பெண் என்செய்வாள்? இதைப் போன்ற வழியனுப்புதல்கள் தினந்தோறும் நடந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன, பஹீமா. வழக்கம் போல் அருமையான சித்தரிப்பு.
இது பஹீமாவின் அனேக கவிதைகளிற்குள் புதைந்திருக்கும் உடைந்து போன நீர்க்குடம் பற்றிய பாடல்தான். ஆனால் சொற்களும் அதற்குள் ஒளிந்திருக்கும் ரிதமும் திரும்பத்திரும்ப புதிய அனுபவத்தினையே தரவல்லதாய் மாறுவதுதான் பஹீமாவின் கவிதைகளில் காணக்கிடைக்கும் புதிய பொருள் என நினைக்கிறேன்.
மீள மீள மறுக்கப்படும் அழைப்பு ஓய்து விடாதிருப்பதினையும் அடங்காப்பிடாரி ஆட்டுக் குட்டிகள் செழிப்புமிகு பயிர் நிலங்களை நாசமறுப்பதினையும் தனது மொழியின் வழியாய் பஹீமா கூறுவது இவ்விடத்தினை
கனதியோடு தாண்டிப்போக வைக்கிறது.
அருமையான பல இடங்கள் கவிதையின் அமைப்பைப் பெறுவதற்காய் அதன் ரிதத்தினை இழந்து விட்டதோ என்ற எண்ணம் வருகிறது. நமக்குள் வரும் ரிதம் கலந்த வரிகளின் போக்கிலே எழுதிவிட்டால் என்ன?
நாம் இட்டுக்கொண்டுள்ள கவிதைக்கான formatயினை உடைத்துவிடுவோமென்ற அச்சம் காரணமாய் வாசகன் நல்லதொரு அனுபவத்தைப் பெற முடியாமல் போவதாய்ப் படுகிறது ராத்தா.
உரையாடுவோம்.
www.farzanpirathihal.blogspot.com
பஹிமா...
இந்த கவிதை எனக்காகவே எழுதப்பட்ட கவிதைப்போல் உள்ளது..
ஆனால் எத்தனை தோல்வி வந்தாலும் எதிர்த்து நாம் போராட வேண்டும்...நம்க்கு துணையாக உற்ற நண்பர்கள் வருவார்கள்..
அன்புடன்
நட்சத்திரா....
ஆஹா.. என்ன ஒரு ஆழமான கருத்துள்ள கவிதை..
இது, ஒரு உண்மை நிகழ்வை கண்டு நீங்கள் மனம் பதைத்ததை அழகாக சொல்கிறது..
//அதிகாலையில்
தூய அருவியொன்றிலிருந்து
அவளது எளிய குடிசை நோக்கிச்
சுமந்து வந்த தெள்ளிய நீர்க்குடத்தை -நீ
கல்லெறிந்து உடைத்த வேளை
தவத்தில் மூழ்கியிருந்த
அவள் கானகத்து மான்கள்
திகைத்தோடித் திசை மறந்தன//
அட அட.. அருமை..
கவிதையில் இலக்கணங்கள் உங்கள் எழுத்தின் மூலம் நான் கற்றுக்கொள்கிறேன்..
வாழ்த்துக்கள் தோழி!
அன்பின் ரிஷான்
ஒவ்வொரு தடவையும் முதல் ஆளாக வந்து பின்னூட்டமிடுகிறீர்கள்.
உங்களின் தூண்டுதலால் தான் ஒவ்வொரு முறையும் தூக்கம் கலைந்து இந்தப் பக்கத்தை எட்டிப் பார்க்கிறேன்.
நன்றி ரிஷான்
வாருங்கள் தமிழன்
"எப்படி உணர்வுகளை பழிய முடிகிறது எங்கடை ஆக்களுக்கு..."
'எப்படியெல்லாம் துயரத்தைக் கொடுக்க முடிகிறது எங்கடை ஆக்களுக்கு'
என்பதை ஒரு தரம் சிந்தித்துப் பார்த்தீர்களாயின் இது வெகு சாதாரண கவிதை தான்
உங்கள் கருத்துக்கு நன்றி தமிழன்
வாருங்கள் கவிநயா
"இதைப் போன்ற வழியனுப்புதல்கள் தினந்தோறும் நடந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன"
ஆமாம்
பூஞ்சோலைகள் தருவதாகச் சொல்லி அழைக்கப் பட்டபின்னர் இறுதியில் புதைகுழிகளுக்கு மத்தியில் கைவிடப் படுகிறாள்.
வாருங்கள் பர்ஸான்
"இது பஹீமாவின் அனேக கவிதைகளிற்குள் புதைந்திருக்கும் உடைந்து போன நீர்க்குடம் பற்றிய பாடல்தான்"
'உடைந்து போன நீர்க்குடம்' என்ற பிரயோகத்தை இந்தக் கவிதையில் தான் முதன் முதலில் பயன்படுத்துவதாக நினைக்கிறேன்.(இதற்கு முன்னர் பயன்படுத்தியதாக எனக்கு நினைவில் இல்லை. அப்படி இருந்தால் சுட்டிக் காட்டுங்கள்.எனக்கு உதவியாக இருக்கும்)
"அருமையான பல இடங்கள் கவிதையின் அமைப்பைப் பெறுவதற்காய் அதன் ரிதத்தினை இழந்து விட்டதோ என்ற எண்ணம் வருகிறது. நமக்குள் வரும் ரிதம் கலந்த வரிகளின் போக்கிலே எழுதிவிட்டால் என்ன?
நாம் இட்டுக்கொண்டுள்ள கவிதைக்கான formatயினை உடைத்துவிடுவோமென்ற அச்சம் காரணமாய் வாசகன் நல்லதொரு அனுபவத்தைப் பெற முடியாமல் போவதாய்ப் படுகிறது ராத்தா."
உடைபடுவதாக நீங்கள் கருதும் இடங்களைச் சுட்டிக் காட்டுங்கள்.நான் உரையாடலுக்குத் தயாராக இருக்கிறேன் பர்ஸான் .
வாருங்கள் நட்சத்திரா
"இந்த கவிதை எனக்காகவே எழுதப்பட்ட கவிதைப்போல் உள்ளது.."
உங்கள் தண்ணீர்க் குடத்தை உடைத்து, பயிர் நிலங்களை நாசமறுத்து, தானியக் களஞ்சியங்களை வெறுமையாக்கிக் கடைசியில் வழியனுப்பிய இடத்தில் நீங்கள் மாத்திரம் இன்று நின்று தவிக்கிறீர்கள்.
எல்லா இடத்திலும் பெண் வாழ்க்கை இப்படித் தான் இருக்கிறது.இந்த வலைகளை விட்டுத் தப்பித்துக் கொள்ளும் பெண் தான் உண்மையில் ஆளுமையுள்ள பெண்ணாக இருப்பாள்.
எந்தப் பெண்ணும் கனவுகளில் மயங்காத பெண்ணாகப் பிறந்திருந்தால் காப்பாற்றப் படுவாள்.அத்தகைய பெண்களைத் தான் காதல் என்னும் குருட்டுப் பிசாசால் ஒன்றம் செய்ய முடியாது.
வாருங்கள் கோகுலன்
"கவிதையில் இலக்கணங்கள் உங்கள் எழுத்தின் மூலம் நான் கற்றுக்கொள்கிறேன்.."
நானே கற்றுக் கொள்ள இன்னும் நிறைய இருக்கு கோகுலன்
சகோதரி பஹிமா,
உங்கள் கவிதை உருவாக்கிய உணர்வுகளின் அழுத்தத்தில் வார்த்தைகளற்று நிற்கிறது எனது பின்னூட்டம்.
பின்னொரு நாள் வருகிறேன்
வாருங்கள் புதுகை எம்.எம். அப்துல்லா
"உங்கள் கவிதை உருவாக்கிய உணர்வுகளின் அழுத்தத்தில் வார்த்தைகளற்று நிற்கிறது எனது பின்னூட்டம்.
பின்னொரு நாள் வருகிறேன்"
வார்த்தைகளைக் கண்டடைந்ததும் மீண்டும் வாருங்கள்
அன்பின் பஹீமாஜஹான் அவர்களுக்கு,
சமயங்களில் உங்கள் பக்கங்களை எட்டிப்பார்க்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கின்றது கிடைக்கும் வாயப்புக்கள் வீனாகாமல் என்றும் உங்கள் பக்கங்களில் எமது சிந்தைக்கு உணவும் கிடைக்கின்றது.
உங்களிது இந்த கவிதையில் எம்மை நின்று நிதானித்து வாசிக்க வைத்தன சில வரிகள் முதலில் :
"கதிர்களை நீ
நாசமறுக்காதிருந்திருப்பாயானால்
தானியக் களஞ்சியங்களை
வாழ்வின் ஆதாரங்கள் கொண்டு
நிரப்பியிருப்பாள்"
எனும் இந்த வரிகளுள் தான் எத்தனை அர்த்தங்கள் புதைந்துள்ளன?
இரன்டாவது:
"அவள் நீர் ஊற்றிக் காத்திருந்த
செழிப்புமிகு பயிர் நிலங்களில்- உனது
அடங்காப்பிடாரி ஆட்டுக் குட்டிகளை
விளையாட அனுப்பினாய்"
என்ற உங்களது இந்த வரிகள் எமக்கு என்றோ வாசித்த கவிஞர் திரு. வைரமுத்துவின் "என் வீட்டு நந்தவனத்தை கிழித்துக் கொண்டோடி சற்றென வற்றிவிட்ட நதி நீ "
என்ற வரிகளை நிணைவுக்கு கொண்டு வந்தன.
நன்றி...வாழத்துக்கள்.
முகவைத்தமிழன்
www.tmpolitics.net/reader
//'எப்படியெல்லாம் துயரத்தைக் கொடுக்க முடிகிறது எங்கடை ஆக்களுக்கு'
என்பதை ஒரு தரம் சிந்தித்துப் பார்த்தீர்களாயின் இது வெகு சாதாரண கவிதை தான்//
சாதாரண கவிதை தான்..
//இறுதியாக
உயிர் விடைபெறப் போகும்
துறைமுகமொன்றில் அவளைச் சந்தித்தாய்
சொல்,
மாபெரிய கண்ணீர்க் கடலில்
அவள் இறங்கிப் போன போது
நீ தானே வழியனுப்பி வைத்தாய்//
இந்த மாதிரியெல்லாம் நான் கவிதை படித்ததே இல்லை..
ஒவ்வொரு வரியும் வார்த்தையும் கவிதை..
வாருங்கள் saravana kumar
உங்கள் கருத்துக்கு நன்றி.
தொடர்ந்தும் வாருங்கள்.
Post a Comment