ஆக்கிரமிப்பாளர்களே
எனது பாடலை விட்டுவிடுங்கள்
சின்னஞ்சிறு ஆன்மா ஏந்தியது
நெடுந்தூரம் போய்விடட்டும்
நீங்கள் இட்ட வரம்புகளுக்குள்
நின்று ததும்புகிறேன்
நீங்கள் வகுத்திருந்த வேலிகளின் எல்லையில்
வாழ்வைக் கைவிட்டுத் திரும்பியுள்ளேன்
எக்காலத்திலுமினி
உங்கள் பீடங்களில் முழந்தாளிட வர மாட்டேன்
நீங்கள் ஆராதிக்கும் நாமங்களிலும் சேர மாட்டேன்
ஆதிமுதல் போற்றிவரும்
அந்தக் கிரீடங்களின் மீது
அவமதிப்பை விட்டெறிகிறேன்
உங்கள் அலங்காரப் பட்டினங்களின்
துர்வாடையையும் பேரிரைச்சலையும்
சகித்திட முடியாமல் அகன்று போகிறேன்
பாய் மரத்தையும் திசைகாட்டியையும்
கரை மணலில் புதைத்து
அலைகளில் தள்ளிவிட்டீர்கள்
யாருமே காப்பாற்ற வரமுடியாத
துயரக் கடல் நடுவே
அமிழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது
உயிரின் படகொன்று
எனது பாடலை விட்டுவிடுங்கள்
சின்னஞ்சிறு ஆன்மா ஏந்தியது
நெடுந்தூரம் போய்விடட்டும்
நீங்கள் இட்ட வரம்புகளுக்குள்
நின்று ததும்புகிறேன்
நீங்கள் வகுத்திருந்த வேலிகளின் எல்லையில்
வாழ்வைக் கைவிட்டுத் திரும்பியுள்ளேன்
எக்காலத்திலுமினி
உங்கள் பீடங்களில் முழந்தாளிட வர மாட்டேன்
நீங்கள் ஆராதிக்கும் நாமங்களிலும் சேர மாட்டேன்
ஆதிமுதல் போற்றிவரும்
அந்தக் கிரீடங்களின் மீது
அவமதிப்பை விட்டெறிகிறேன்
உங்கள் அலங்காரப் பட்டினங்களின்
துர்வாடையையும் பேரிரைச்சலையும்
சகித்திட முடியாமல் அகன்று போகிறேன்
பாய் மரத்தையும் திசைகாட்டியையும்
கரை மணலில் புதைத்து
அலைகளில் தள்ளிவிட்டீர்கள்
யாருமே காப்பாற்ற வரமுடியாத
துயரக் கடல் நடுவே
அமிழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது
உயிரின் படகொன்று
15 comments:
//பாய் மரத்தையும் திசைகாட்டியையும்
கரை மணலில் புதைத்து
அலைகளில் தள்ளிவிட்டீர்கள்
யாருமே காப்பாற்ற வரமுடியாத
துயரக் கடல் நடுவே
அமிழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது
உயிரின் படகொன்று //
அழகான கவிதை சகோதரி.
கவிதையின் நாயகியை மீட்கத் துடுப்புக்கள் நாளை வரலாம்.
மீண்டு வரும் படகுக்காய் கரையின் ஓரங்களில் நங்கூரங்கள் காத்துக்கிடக்கலாம்.
எந்தத் துயரக்கடலுக்கும் ஒரு அழகிய கரை உண்டு.
அதில் போய் நாயகி இளைப்பாறும் காலத்தில் சூரியன் அவளின் விழிநீர் ஈரம் துடைக்கும்.
நிலா சுகந்தங்களுடன் நலம் விசாரிக்கும்.
அன்றவள் சோலைகள் பூக்கும்.
சொர்க்கமது வசப்படும்.
கவிதை மட்டுமில்லை; ரிஷானின் பின்னூட்டமும் மிக அழகு. நீண்ட இரவாயிருப்பினும், விடியல் வந்தே தீரும்.
நான் தினக்குரல் பத்திரிகையில உங்களுடைய வலைத்தளம்
தொடர்பாக பாக்க கிடச்சது.எனக்கும் ஆசை,என்ட கருத்துக்கள
எல்லாருக்கும் தெரிய படுத்த வேண்டுமென்று...அது சமூகத்துக்கு
எப்பிடி என்டாலும் பயன்படனும்...
எனக்கி கவிதை,கட்டுரை மூலம் அத சொல்ல தெரியா..ஆனா
இப்பிடி சொல்லலாம் என்டு நினச்சன்..
வலைப்பதிவு தொடர்பா அனுபவம் காணா..படிக்க வேணும்
என நினச்சிருக்கன்..வடிவமைப்பில குறைகள் இருக்கித்தான்
மன்னிக்கவும்..நீங்க கட்டாயம் பாக்க வேணும்
WWW.Athirupthikal.blogspot.com
கருத்துக்கள எதிர்பாத்திருக்கன்........
"ஆதிமுதல் போற்றிவரும்
அந்தக் கிரீடங்களின் மீது
அவமதிப்பை விட்டெறிகிறேன்" பல சமயங்களில் வாழ்வியலில் பழக்கப்பட்டுப்போன சடங்குகளின் மீதான் கோபம் இப்படித்தான் பூக்கிறது..
வாருங்கள் ரிஷான்
உங்கள் வற்புறுத்தல் தான் இந்தக் கவிதையை தேடி எடுத்துப் பிரசுரிக்க வைத்தது.அதிலும் நீங்கள் அனுப்பி வைத்திருந்த படம் தான் இந்தக் கவிதையை எனக்கு மீண்டும் தேடித்தந்தது.
உங்கள் வேண்டுதல்கள் நன்றாகத் தான் இருக்கின்றன.
ஆனால் காயப் பட்டு அழுகின்ற ஒரு பிள்ளையிடம் விளையாட்டுப் பொருட்களைக் கொடுப்பதைப் போன்றது தான் இந்த வார்த்தைகளும்.
:)
உண்மை கசப்பு மிக்கது தம்பி
வாருங்கள் கவிநயா
"ரிஷானின் பின்னூட்டமும் மிக அழகு. நீண்ட இரவாயிருப்பினும், விடியல் வந்தே தீரும்."
கவிநயா ரிஷான் நன்றாகக் கதை எழுதுவார்.அதனால் தான் இப்படி அழகான கதையொன்றை எடுத்துவிட்டிருக்கிறார்.மற்றப் படி ஒன்றும் இல்லை. ச்சும்மா தான் :)
வாருங்கள் அஸ்பர்
உங்கள் பின்னூட்டத்தில்
கிழக்குத் தமிழ் விளையாடுது.மீண்டும் பழைய நினைவுகளை மீட்ட வைக்கிறது.
உங்கள் வருகை மகிழ்ச்சி தருகிறது.
வாருங்கள் கிருத்திகா
எங்களை நோவினைப் படுத்திக் கொண்டு எத்தனை கிரீடங்களை நாங்கள் காப்பாற்ற வேண்டிக் கிடக்கிறது.
நன்றி கிருத்திகா
அன்புத்தோழியே!
உண்மை கசப்பு மிக்கது -- ஆமாம். எப்பளவு உண்மை..
வலிகளினூடே வந்த இந்த வரிகள் நெஞ்சை தைக்கிறது..
அதிக உணர்ச்சிமிக்க வார்த்தைகளைக் கோர்த்து செய்யப்பட்ட மாலையாகவே தெரிகிறது இந்த கவிதை..
ரிஷானின் ஊக்கமும் வரிகளும் அவரை பாராட்டவைக்கின்றன தோழி!
வாருங்கள் gokulan
மனதைத் தாக்கிய நிகழ்வொன்றின் பொழுது எழுதப் பட்ட கவிதை தான்.
எனினும் ரிஷான் அனுப்பியிருந்த படங்களில் ஒன்றைப் பார்த்ததும் தான் மீண்டும் அதைத் திருத்தி எழுதும் உந்துதல் வந்தது.
ஆமாம் பாராட்டெல்லாம் ரிஷானுக்குத் தான்
//பாய் மரத்தையும் திசைகாட்டியையும்
கரை மணலில் புதைத்து
அலைகளில் தள்ளிவிட்டீர்கள்
யாருமே காப்பாற்ற வரமுடியாத
துயரக் கடல் நடுவே
அமிழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது
உயிரின் படகொன்று //
காத்திரமான கற்பனையை வரிகளாய் பிரசவித்திருக்கிறீர்கள். வரிகள் நன்றாக இருக்கின்றன.
(உங்களை பஹீமா என்றழைத்தால் கோபப்பட மாட்டீர்களே?)
வாருங்கள் நிர்ஷன்
எனது இயற் பெயர் Faheema Jahan.சிலர் இதே பெயராலும்
சிலர் Jahan என்றும் சிலர் faheema என்றும் இன்னும் சிலர் fayma ,fahima என்றெல்லாம் அழைக்கிறார்கள்.
ஆனால் சிலர் Baheema என்று அழைப்பதையும் கவிதாயினி என்று சொல்வதையும் தான் என்னால் சகித்துக் கொள்ளவே முடியாது :(
"உங்களை பஹீமா என்றழைத்தால் கோபப்பட மாட்டீர்களே?"
அடை மொழிகள் இன்றி என் பெயரில் எனை அழைப்பதையே விரும்புகிறேன்.நீங்கள் அவ்வாறே அழையுங்கள்.
//ஆனால் காயப் பட்டு அழுகின்ற ஒரு பிள்ளையிடம் விளையாட்டுப் பொருட்களைக் கொடுப்பதைப் போன்றது தான் இந்த வார்த்தைகளும்.
:)
உண்மை கசப்பு மிக்கது தம்பி//
உண்மைதான் தோழி...ரிஷான் போன்ற ஒரு சகோதரன் சொல்லும் வார்த்தைகள் வலியின் அழத்தை உணர்ந்து சொல்லவது...குழந்தைகளிடம் விளையாட்டு பொருட்கள் நிறைய கொடுத்தாலும் ஏதோ ஒரு பொருளுக்காக நிச்சயம் அழுகையை நிறுத்தி சிரிக்கும்...அப்படி ஒரு ஆறுதல் தான் ரிஷானுடையது...
காலம் ஒரு நாள் மாறும் அன்று கவலைகள் யாவும் தீரும்....
பிரார்த்தைகளுடன்
நட்சத்திரா....
வாருங்கள் நட்சத்திரா
"ஏதோ ஒரு பொருளுக்காக நிச்சயம் அழுகையை நிறுத்தி சிரிக்கும்...அப்படி ஒரு ஆறுதல் தான் ரிஷானுடையது..."
ஆமாம்.
உங்கள் வருகை மகிழ்ச்சிதருகிறது.
இலக்கியத் துறைக்கு நான் புத்தம் புதுசு.
வேகம் பத்திரிகை நடாத்தும் பஹமுன அஸாம் மூலமாகத்தான்
உங்களைப்பற்றியும் உங்களது வலைத்தளம் பற்றியும் அறிந்துகொண்டேன்.
உங்கள் கவிதைகள் அழகாக இருக்கிறது
நன்றி
Post a Comment